ประวัติความเป็นมาของอำเภอ
ตามนิทานพื้นบ้านเรื่องพระรถเมรีเล่าว่า นางยักษ์แม่ของนางเมรีได้ฝากสารไปกับพระรถเสนไปให้นางเมรีโดยห้ามเปิดสารระหว่างทาง ใจความของสารนั้นคือ ถ้าถึงกลางวันให้กินตอนกลางวัน ถ้าถึงตอนกลางคืนให้กินตอนกลางคืน (ให้บริวารของพวกยักษ์กินพระรถเสนเมื่อไปถึง) เมื่อถึงตำแหน่งที่เป็นอำเภอราชสาส์นในปัจจุบัน พระรถเสนได้พักอยู่กับฤๅษีซึ่งเป็นอาจารย์ของตน พระฤๅษีก็แอบเปิดสารดูจึงแปลงสารจากคำว่า “กิน” เป็นคำว่า “รับ” บริเวณนั้นจึงได้ชื่อว่า “ราชสาส์น” ซึ่งแปลว่าจดหมายนั่นเอง
อำเภอราชสาส์นเดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอพนมสารคาม ได้รับการจัดตั้งเป็นกิ่งอำเภอราชสาส์น ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2520 โดยมีผลตั้งแต่วันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2520 และได้รับการยกฐานะขึ้นเป็น อำเภอราชสาส์น ตามพระราชกฤษฎีกาเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2537 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 4 กรกฎาคม พ.ศ. 2537

ที่ตั้งและอาณาเขต
อำเภอราชสาส์น ตั้งอยู่ทางตอนกลางของจังหวัด ห่างจากตัวจังหวัด ประมาณ  53  กิโลเมตร มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ทิศเหนือ             ติดกับ  อำเภอบ้านสร้าง  จังหวัดปราจีนบุรี
ทิศตะวันออก       ติดกับ  อำเภอพนมสารคาม
ทิศใต้                ติดกับ  อำเภอแปลงยาว และอำเภอบางคล้า
ทิศตะวันตก         ติดกับ  อำเภอบางคล้า
พื้นที่ : 134.9 ตารางกิโลเมตร
ประชากร : 12,713 คน (พ.ศ. 2563)
ความหนาแน่น : 95 คน / ตารางกิโลเมตร
การปกครองส่วนภูมิภาค : อำเภอราชสาส์น  แบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 3 ตำบล     31 หมู่บ้าน